ازكتابچه اي سيانوشته هايم

زیباشدی امشب

چنان زيباشدي امشب كه سرخط خبرهايی         
نمي دانم توآدم ياكه ازشهرپري هايي             

                             رخت چون گل مويت سنبل "دوچشمانت عسل باشد"                                                          به هرچه تشبهت كردم توازآن خيلي زيبايي                                         

قسم برحضرت رویت ترامهتاب می خوانم

اگریک باردیگرپیش چشمانم تو بنمایی    

  

لباسی آبی راچون آسمان درتن توپچیدی

              ستاره دربغل،مهتاب دردامن،زحل دردست می آیی

  ولی آن چادری آبی بمثل تکه ای ابراست

  که پنهان می کنی باآن رخ ماه ودل آرایی

 

 گزارش میدهدامشب بتوآژانس مجنونی   

دل رابرده ای سرقت توبایک نازلیلایی

          

15/6/1388

 

 

تویی خورشیدی صبح وماه شامم

   تویی ای بی وفا دردل مدامم      

 

توهستی گلشنی عمروجوانی

نخواهد رفت بویت ازمشامم

 

13/5/1389

بزن پلکی که ازتومی نویسم

که ازآن چشم وابرومی نویسم

 

دوچشمت بازکن برمن ببین تو

که  رازچشم آهو می نویسم

                               *   *                    

 

توخون دررگ رگ شعری منی دختر

غزل ها یی مرا بال وپری  دختر    

      

دوچشمت خالق شعروغزل هایم     

نگاهای توهست پیغمبری دختر     

****

 

برایت عاشقانه می سرایم

غمم را صادقانه می سرایم 

 

غم باشدکه درقلبم زندجوش

به شکل یک ترانه می سرایم

 

 

 

26/11/1389

 

 

 

ازكتابچه اي سيانوشته هايم

بیاامشب ....

 

بیا امشب بیا یاراغم ازحد فزون  دارم       

دوچشم اشک ریزان ودل دریای خون دارم

 

بیا امشب زروی مهریک لحظه لیلی شو  

  برایت یک سبد قصه من ازدشت جنون دارم

 

توشیرین واربتاب امشب زقصرماهتابیت  

که من فرهاد وارآهنگ کوبیستون دارم    

 

 

14/6/1388

 

 

 

قیامت«1»

قیامت روزپرسشی گنا هست

حساب وسنجشی اعمالهاهست

 

بشینم ای ستم گر رو برویت

زنم فریاد گویم بی وفا هست

 

فيامت 2

 

قیامت روزموعود میعاد است

خلایق جمله درپای حساب است

 

درآن صحرای پرشور وهیاهوی

ترا ای بی وفا گوچه جواب است

 

 11388/4/12

                                                              

 

   

سيانوشته اي ديگرم

بیا امشب...

 

بیا امشب که ازلعل لبت من کام می خواهم

شراب تلخ وناپیدامن ازآن جام می خواهم

 

دهانت نازنین من مگرشیروشکردارد     

که من همواره ازلبهای توآشام می خواهم

 

قدح بردست می آیم شبی برساحل هلمندلبهایت

گدایی می کنم یاجرعه ای راوام می خواهم  

 

همیش درقریه ات آواره ودیوانه می گردم

چراکه خویش رادرعشق توبدنام می خواهم

 

مده ساقی شرابم راتوبراعضای می خانه     

فقط ازآن من باشدوباقی راهمه ناکام می خواهم

 

 

6/8/1388

 

 

توچون ماه بنمودی یک جهان گشتم اسیرت

دلم رابسته ای جانا به زلفین چوزنجیرت

 

توازسفربرگشته ای یارا ومن امشب

بایک آسمان ستاره می آیم خبرگیرت

 

 

15/6/1388

 

 

ازكتابچه اي سيانوشته هايم

نگاربی وفا...

 

نگاربی و فادارم که ازمن ننگ می آرد     

زچشمش دشنه می ریزدزدستش سنگ می بارد

 

فریب چشمهایش خوردم ومن هیچ نداستم

که ازقول وقرارش حیله ونیرنگ می بارد

 

به راه زندگی بنگرتفاوت من واو را        

مه تخم عشق می کارم اوتخم جنگ می کارد

 

اوبااغیار می رقصدولی بامن می جنگد     

که این کارش جهان رابرسرمن تنگ می آرد

 

به من اوتحفه می آرد تماماً دردوغم هارا

وبراغیارم ازگلشن گل هفت رنگ می آرد

 

 

2010/1/18

 

 

چرا اول زمن پیمان گرفتی

دلم را ازهمه خوبان گرفتی

 

مرابا دردوغم کردی گرفتار

خودت دنبال رقیبان گرفتی

 

24/5/1386

ازكتابچه اي سيانوشته هايم

وطن آبادمی سازم...

 

 

وطن آبادمی سازم زکابل تاهمه جایت           

                                                                                                         وطن غرق شقایق می کنم هردشت صحرایت                                  

 

بدستانت زحل چینم ،بدامانت گل سوری        

ستاره فرش می سازم زپامیرتابه بابایت        

 

برای این که آبادت کنم میهن غرورکوهکن دارم

چراکه؟هست ای میهن زمن این طورتمنایت               

 

هزاره،ازبک وتاجک وپشتون می شویم باهم    

که تابرچینیم ازریشه نهال خصم واعدایت       

 

ازین گلهای رنگارنگ بتویک دسته می سازم   

که می خواهم ببینم چون پرطاوس زیبایت       

 

 

2010/1/16

 

 

قدم رنجه بفرماوبیاای گل همیشه بهارمن

صبروقرارهدیه کن به این دل ناقرارمن

 

یک بغل ستاره راازآسمان شب بیاورم

که زیرقدم های امشب بپاشم نگارمن

 

 

 

11/9/1388

 

 

ازكتابچه اي سيانوشته هايم

 

این نوشته را که من شعر می نامم دوسال قبل به شکرانه بازگشت کسی از راه بسیاردور به قریه ی که زندگی می کنیم نوشته بودم وحالا که بامن است وکنارم نفس می کشد یک بار دیگر تفدیمش میدارم!

مهتاب قریه        

 

چه خوش امشب زدرآب وهوای تازه می آید

گمانم ازسفرآن یارک جانانه می آید        

 

   به پاها کفش را ازیاسمن دارد نگارمن        

   لباسی را  ز رخت مه به تن پیچیده می آید   

      

    زتشریف آوریش قریه ام برخویش می نازت

    که امشب ماهتاب آسمان قریه می آید        

     

        خزان بگرفته حال قریه راآخرچه باکی هست؟

              که یارم یک چمن گل را به دامن چیده می آید       

   

           اگرباچهره ی چون مه بتازد آن پری رویم    

                یقین دارم که شهر رابه مویش بسته می آید        

         

 

13/6/1388

 بندشوی - بهسود2

 

 

بریدی قلبم ازتیری جفایت

حنا بستی زخونم دست وپایت

 

برسم هندوان دردادی مارا

زدودم سرمه کردی چشمهایت

 

15/5/1386

 

 

ازكتابچه اي سيانوشته هايم

زمن بگریز

 

زمن بگریزکه من دیوانه ای درشهررسوایم

پریشان حال وسرگردان اسیردام غمهایم

 

             زمن بگریزکه من اشکم،زمن بگریزکه من آهم

 سراپاناله ودردم،سراپاشورغوغایم   

 

          مخندای خلق مگوبرمن چنان بودی چنین هستی

که می دانم مجنونم،بیابان گردوشیدایم

 

مراباسنگ مزن طفلک مخندبرچاک دامانم

چومجنون پابه زنجیرم بدام سرولیلایم

 

زقلبم رود خون جاری،زچشمم سیل اشک آید

زمن بگریزکه طوفانم!نمی بینی که می آیم؟

 

رفیقم هست تنهایی،انیسم گریه وزاری

قدح سرکن الاساقی که امشب بازتنهایم

 

2010/01/15

 

باقلب مملو ازسرور وعشق امشب نگارمن

گل به بغل خنده به لب می آیدبدیارمن

 

رنگین کمان رادرکمر،مهتاب راپچیده درچادر

باپیرن بارانیش می آیدومی آردقرارمن

 

 

23/12/1388

 

شعری ازدوستم محمدزمان حسنی

تصویرازکودکی ها...

کاش بودم همچوخوشی خنده برلبهای تو
تاکه می شدم هویداگاهی ازسیمای تو

کاش بودم سحروافسون درنگاه چشم تو
یاکه بودم همچوسرمه زینت چشمای تو

کاش بودم همچوموهاحلقه حلقه دور رو
تاکه بودم روزشب هرلحظه ای همرای تو

کاش نمی دیدم ترا من ای امید زندگی
تاکه خالی بود،این دل یکدم ازسودای تو

تصویری ازکودکی ها زینت دیوار بود
کاش بودم دسته ای گل چیده دردستای تو

لطف بی پایان تو شامل حالم کی شود
تاکه گردم دل سپرده عاشق شیدای تو

25/09/1389

بهسود دوم